4.8.16

A not so serious definition of beauty that lost its meaning amongst universal incidents/ Ένας όχι και τόσο σοβαρός ορισμός της ομορφιάς που έχασε τον νόημα του μεταξύ παγκόσμιων γεγονότων.



“Beauty is universal, yet taste is unique”,



“Close your eyes”, I was told
As two cups of wine were brought forth
Read bearing the one, white the other
“Now sense the color with your tongue.
Can you taste the beauty splashing flavors in your mouth?”

But I was lost in the heat
That two bodies can produce
Amidst the ocean while they float
Spray creating that be becomes
The fog of a misty morning

“Close your ears”, I was told
As  a  set of piano keys were brought forth
Black being half, white the rest
“Now sense the music with your fingers.
Do you hear the beauty sounding
The rhythm through your bones?”

But I was lost in the heat
That two bodies can produce
On top of the ice beds as they lay
Water creating that becomes
The morning drops on a tree leaf.

“Close your nose”, I was told
As two flowers were brought forth
Yellow being the one, white the second
“Now smell the perfume with your eyes,
Do you enjoy the beauty that splashes colors before your gaze?”

But I was lost in the heat
That two bodies can produce
Amidst the sky while the fly
Fire trails creating that become
The morning sunrays which awake the world

“Close your mouth with you hands”, I was told
As one body was brought forth
Half being female, male the other
“Now, make love with your imagination,
Do you enjoy the exploding orgasm
That stops your heart for a second?”

But I was lost in the heat
Of a thousand universal beauty incidents that were stealing my senses.

«Κλείσε τα μάτια», μου είπαν
Καθώς δύο κούπες με κρασί μου έφεραν
Κόκκινο η μία, η  άλλη λευκό είχε
«Τώρα νιώσε το χρώμα με τη γλώσσα σου,
Μπορείς να γευτείς την ομορφιά να γεμίζει με γεύσεις το στόμα σου?»





Αλλά εμένα με είχε συνεπάρει η θερμότητα
Που δύο σώματα μονάχα μπορούν να παράγουν
Όταν πλέουν σε έναν ωκεανό
Δημιουργώντας υδάτινες ψεγάδες οι οποίες γίνονται ομίχλη σε ένα μουντό πρωινό

«Κλείσε τα αυτιά σου», μου είπαν
Καθώς μία συστάδα από πλήκτρα πιάνου μου έφεραν
Μαύρα τα μισά, λευκά τα υπόλοιπα
«Τώρα νιώσε τη μουσική με τα δάχτυλά σου
Ακούς την ομορφιά να κρατάει
Τον ρυθμό μέσα από τα κόκκαλα σου;»


Αλλά εμένα με είχε συνεπάρει η θερμότητα
Που δύο σώματα μονάχα μπορούν να παράγουν
Όπως ξαπλώνουν σε παγωμένα κρεβάτια
Λιώνοντας τα για να τα κάνουν νερό
Που γίνεται δροσοσταλίδες πρωινές στα φύλλα ενός δέντρου.



«Κλείσε τα μάτια σου» μου είπαν
Καθώς δύο άνθη μου έφεραν
Κίτρινο το ένα, το δεύτερο λευκό
«Τώρα μύρισε το άρωμα με τα μάτια σου.
Αλήθεια, απολαμβάνεις την ομορφιά να απλώνει χρώματα μπροστά στο βλέμμα σου;»


Αλλά εμένα με είχε συνεπάρει η θερμότητα
Που δύο σώματα μονάχα μπορούν να παράγουν
Όταν στα ουράνια πετούν
Δημιουργώντας μονοπάτια φωτιάς
Που γίνονται ηλιαχτίδες για να ξυπνούν τον κόσμο


«Κλείσε το στόμα σου με τα χέρια σου», μου είπαν
Καθώς ένα σώμα μου έφεραν
Το μισό γυναικείο, το μισό ανδρικό
«Τώρα, έρωτα κάνε με τη φαντασία σου.
Απολαμβάνεις τον εκρηκτικό οργασμό
Που σταματάει τον παλμό της καρδιάς σου στιγμιαία;»



Αλλά εμένα με είχε συνεπάρει η θερμότητα
Από χιλιάδες γεγονότα απαράμιλλης ομορφιάς που σε αυτόν τον κόσμο έκλεψαν τις αισθήσεις μου.


Cox's Bazar 09 March 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια: