Α. όπως Άνοιξη

Με την αβάσταχτη έκρηξη της σιωπής
Να εγκυμονείται στο στομάχι
Με βρήκε το πρωί όπως με άφησε το βράδυ
Νωθρό, κενό και φταίχτη
Μπροστά σε μία απουσία που έμεινε να κρέμεται
Στο τελευταίο σου βλέμμα
Μόνο που, ήσουν εκεί…

Με την επαναλαμβανόμενη έκρηξη της συνήθειας
Να δίνει δύναμη στο σώμα που δεν πρόλαβε να ξημερώσει
Το μαύρο δηλητήριο που σε κερνάω πάντα, κίνησα να ετοιμάσω
Ζεστό, θαμπό και Εύοσμο
Πάνω στο βρώμικο τραπέζι που με κόπο το βαστάει
Και έμεινε εκεί μέχρι να παγώσει
Μόνο που ,το έπινες σιγά σιγά…

Με την κλινική έκρηξη ενός υποχόνδριου
Να φορτώνει τις ακαθαρσίες της ψυχής σε ένα άλλο άρμα
Το λάκκο που καίς και θάβεις όσα όλο το βράδυ σε στοίχειωσαν
Βαριά, άσχημα και δύσμορφα
Δίπλα στην κούπα με το πρωινό σου αίμα
Που μεταγγίζει μια ζωή στις φλέβες σου
Μόνο που, τη ζούσες κάθε μέρα…

Με την ασάλευτη έκρηξη ενός νεκρού
Να προσπαθεί να βγει μέσα από το φέρετρο που ο ίδιος έφτιαξε
Κατέβασα τα σύννεφα που τον πρωινό ήλιο κορόιδευαν
Αργά, δυνατά και υπνωτισμένα
Κάτω από τον Σταυρό στο Γολγοθά
Εκείνος με κοιτούσε με αγάπη
Μόνο που, είχε το βλέμμα σου το διαπεραστικό…

Με την κουφή έκρηξη ενός αναίσθητου
Να ορκίζεται στα ίδια του τα σωθικά
Ανακάλυψα τις ίδιες μου τις αμαρτίες
Σκοτεινότερες, κενότερες και απλούστερες
Από τις σκέψεις που έρχονται να γεμίσουν την ήδη γεμάτη μέρα μου
Με το γκρίζο της αβεβαιότητας μέχρι το χείλος του μισοάδειου
Μόνο που, στον αφρό του κολυμπάς εσύ…

Με την απαθή έκρηξη ενός αγνώμονα
Να αρνείται να κοιτάξει τον ήλιο στα μάτια
Άφησα τα πάντα και έφυγα
Μακριά, βουβά, θλιμμένα
Μήπως και σε βρω στου αντίπερα τα σύνορα
Να αστειεύεσαι απλά για να μην κλάψεις
Μόνο που, το δάκρυ είχε ήδη στεγνώσει στο στήθος σου…

Με την λυρική έκρηξη ενός ποιητή,
Να βολεύει χείμαρρους σε μερικές γραμμές
Σχεδίασες αυτά τα στίγματα στο μυαλό μου
Μικρά, ασήμαντα, φλύαρα
Δίχως λόγο μα με τη φωνή ενός παιδιού
Ταξίδια να σου τάζω και συ να χαίρεσαι κρυφά…
Μόνο που, ακόμα είμαστε εδώ,
Αυτή την άνοιξη, Άνοιξη μου…

15-04-2009, για την Αργυρώ. Ακούγοντας Αlias and Tarsier και το άλμπουμ Brookland And Oaklyn.

Jesus don't want me for a sunbeam από Nirvana