Είσαι μόνος;
Δε σε ρωτάω στ’ αλήθεια
Μα αφουγκράζομαι τους χτύπους του αίματός σου
Στις γαλάζιες φλέβες σου
Ούτε καν με ενδιαφέρει
Μα θέλω λίγο από τα μάτια σου να αρπάξω
Που ξανοίγουν στις χαρές μα και στις μεγάλες λύπες
Ξημέρωσε;
Μπορώ να δω τον ουρανό να φωτίζεται
Κι όμως μεγαλώνει η απορία μου
Πως είναι δυνατόν να αντλείς από τη νύχτα τέτοια ομορφιά
Πως μπορείς και τη χαρίζεις στο πρωινό φεγγάρι
Που να σβήσει δε προκάμει;
Πως σε λένε;
Μια φορά σε ρώτησα μα είχα στο νου μου άλλα
Πώς να γεμίσω το κενό μέσα στο κορμί μου
Με το κενό που τα χέρια σου κυκλώνουν
Όταν μπροστά στου όχλου τα αδιάκριτα μάτια με αγκαλιάζεις
Πάνω στης πρωινής προσευχής τη λερωμένη άγια τράπεζα
Θα προσέχεις;
Γιατί ήσουν ότι είχα μα δε σε έχασα
Απλά σε άφησα να φύγεις
Μόνο και μόνο για να κοιμηθώ λιγάκι
Πριν το ταξίδι το μεγάλο ξεκινήσει,
Μη με βρουν τα κύματα κουρασμένο…
5 σχόλια:
thumbs up k stous dio :)
etixe na to diavaso me ti sinodia tou "a cry for love" apo black heart procession k protino na to iothetisete os monimo soundtrack anagnosis tou parontos post :)
Καλημέρες. Δεν το εχω ακούσει το άσμα, άλλα επειδή σε εμπιστέυομαι σαν το καλό ελαιόλαδο (LoL) θα το ακούσω, θα το υιοθετήσω και θα σου χρωστάμε αιώνια χάρη. Σας ευχαριστούμε που προτιμήσατε το μπλόγκ μας για την πρωϊνή σας βόλτα.
ela re to xereis!paizei pantou teleutaia..cryy for love...lol!
panemorfo....:-)
Δημοσίευση σχολίου