Take advantage of that very moment
That moment of
failure
That point in time
where nothing seems right
To open your arms to
your misery
To embrace 7 times
the mistake
To cut off your the
road that
Leads your eyes
toward your lips
To allow your desire
to shrink so much
That it can fit the
whole universe
Just for a while
For as long as it
takes for two tenants of the Babel Tower
To exchange a glance
and understand
How difference in
sounds
Is yet another
blessing
To the eulogy of random
events
That brought the on
the top of the building
Unable to talk
But eager to gaze
and to mentally make love
With every little
piece of difference
With each little
chain of misfortunes
In that every same
moment
Enjoy being younger
In that point in
time
Learn how to live
|
Άδραξε τη στιγμή εκείνη
Της αποτυχίας τη στιγμή
Το σημείο εκείνου του χρόνου που τίποτα δε δείχνει να είναι σωστό
Για να ανοίξεις τα χέρια στη μιζέρια σου
Για να ανακόψεις την πορεία που ορίζεται
Από τα μάτια έως τα χείλη σου
Ώστε να επιτρέψεις την επιθυμία σου να μικρύνει τόσο
Που να χωράει ολόκληρο το σύμπαν
Μόνο για λίγο
Όσο λίγο χρειάζονται δύο ένοικοι του πύργου της Βαβέλ
Να ανταλλάξουν μια ματιά και να καταλάβουν ότι
Το πόσο διαφορετικά ακούγονται
Είναι ευλογία
Στον επικήδειο λόγο τυχαίων γεγονότων
Που σε έφεραν στην κορυφή του κτιρίου
Ανίκανο να μιλήσεις
Μα γενναίο αρκετά να αγναντεύεις
Και να κάνεις έρωτα με το μυαλό σου
Με κάθε μικρή διαφορά
Με κάθε μικρή ατυχία
Σε αυτή την ίδια στιγμή
Απόλαυσε τη χαμένη νεότητα
Σε αυτό το σημείο του χρόνου
Μάθε το πώς είναι να ζεις
|
Dhaka, April 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου