Παραλήρημα

Ξεκίνα το κήρυγμά σου, Παλιάτσε
Βάλε με προσοχή τα ψιμύθια σου
Άλλαξε πρόσωπο, φόρα τη μάσκα
Γύρνα τα μάτια σου ανάποδα
Εκστασιάσου μα...Ξεκίνα!

Μάζεψε γύρω σου κάθε λογής αστούς και αρχοντοχωριάτες
Χοντροαναίσθητους με κοιλιές που γυαλίζουν
Λεπτοκόκκαλους, με πλευρά που προεξέχουν
Ηλιθιοανέραστους με μύτες ως τον ουρανό
Ηθικολάγνους με γλώσσα διπλή και μαύρη
Όλους, μέχρι την πλατεία να γεμίσεις.

Βάλε στα λόγια σου πειθώ, στολίδια και κορδέλες
Μουσικές στις λέξεις κέντησε και ομοικαταληξία στις προτάσεις
Τι κι αν κανείς τα λόγια από τα τραγούδια σου δεν ξέρει
Κάνε τους να χορέψουν και το στόμα να ανοιγοκλείνουν
σα χάνοι, σαν ψάρια σε πυροφάνι.

Σα σωστά θα τους μεθύσεις
Και το κεφάλι τους αρχίσει να γυρίζει
Τα χέρια προσταξέ τους να πλέξουνε
Και χορό γύρω σου να πιάσουν
Σα να θέλουν εσένα να προστατέψουν
από το κακό το ίδιο.

Τότε είναι η ώρα που περίμενες
Άναψε τη μεγάλη την πυρά που ετοίμασες
Ρίξε τους πετρέλαιο και μπαρούτι και χολή
Και όπως θα καίγονται, πάτα επάνω στα κορμιά τους
Σπάσε όλα τους τα κόκκαλα μαλακοί και ευάλωτοι να γίνουν
Έργο έυκολο να έχει η φωτιά όταν θα λιώνει τις ψυχές τους
Στο καμίνι που κόλαση και ουρανό θα ενώνει.

Ας είναι αυτό του τέλους η αρχή και η αρχή του τέλους.
Ας είναι η θέρμη αυτή που τα φτιασίδια σου ακόμα θα λιώσει
Την ασκήμια σου στον κόσμο να χαρίσει

Και πρίν χαράξει για πάντα βράδυ
Στη φωτιά πέσε και συ χαμογελώντας
Στο τίποτα να φτάσεις,
σταμάτα τις άναρθρες κραυγές σου, Σαλτιμπάγκε.