Όχι πιά σκοτάδι, μόνο φώς
Τέρμα τα στενά δωμάτια και τα καταγώγια
Μόνο αλάνες και λεωφόροι στο άπειρο
Ούτε περίεργα φυτά και καπνοί που σε δακρύζουν
Αλλά κρυστάλλινα νερά και καθαρός αέρας
Μη λερώνεις τα χέρια σου με θυσίες αιματηρές
Μη βουτάς στα εντόσθια και στων ζώων το αίμα
Παρά μάζεψε το κάτασπρο χιόνι από τις βουνοκορφές
Τα σημάδια των ουρανών για να διαβάσεις
Καθώς το μέλλον φίλε μου (το βλέπω τελευταία)
Από την καθαρή πλευρά να έρχεται
Από την αμόλυντη χρωματική ανάμιξη
Και από τα ψηλά στα χαμηλά, όχι ανάποδα.
Να μου προσέχεις μόνο, καθώς το χιόνι
Λιώνει γρήγορα-μη χάσεις το χρησμό.
Και μη φοβηθείς αν ο χρησμός είναι μαυρος
Τι κι άν απ'τα λευκά αν έρχεται
-Τι κι αν αυτά ήταν τα λόγια ενός τρελού
που τα μάτια του είδαν την αλήθεια αύριο-
YΓ: Ακούγοντας Chroma Key, Dead Air Radios.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου