Μαύρο- Ασπρο

Το εγώ το απεχθάνομαι
Το εσύ το βαριέμαι και
Το αυτός είναι θλιμμένο.

Το εμείς με έχει κουράσει
Το εσείς είναι ανούσιο και
Το αυτοί το νόημα έχει χάσει.

Θέλω καινούρια πρόσωπα,
Χρειάζομαι κι άλλο φως μέσα στο βράδυ

Δε γίνεται να γυρνάω και να έχω κάτι λιγότερο
Θέλω καινούρια πρόσωπα
Χρειάζομαι κι άλλο φώς,
Νυχτώνει νωρίς και οι μοναξιές σημάδι κάνανε

Ίδιος εδώ και χρόνια ο εχθρός,
Αυτός ο απρόσωπος εχθρός
Που χάνεται στιγμιαία μέσα στο φως
Αν δει τα καινούρια πρόσωπα...

Αεροπλάνο Ηράκλειο- Αθήνα, 15-01-2010

RiverSide- Hyperactive

Γεωμετρία Ατέρμονος

Το νόημα να είναι πιο;
Όταν πάνω σε γραμμές ευθείες
Πεπερασμένες και ορισμένες καλώς
Ξεκινάς και φτάνεις στο τέρμα
Το τέρμα που αρχή γίνεται ξανά
Χωρίς τέρμα και δίχως αρχή
Τα ίδια τοπία προσπερνάς
Που ποτέ ίδια δεν είναι.
Αλλά μέσα από το τζάμι
Και υπό του θορύβου τον αχό
Ίδια και απαράλλαχτα τα βλέπεις
Ίσως γιατί προσέχεις
Το τέρμα και αφήνεις τη διαδρομή
Να μένει ίδια και απαράλλαχτη
Ίσως γιατί εκείνες οι μικρές οι διαφορές
Που κάνουν τελικά τη διαφορά
Νομίζεις για τα έντομα πως είναι
Και για τους χαμηλούς ανθρώπους
Ενώ εσύ γρήγορα και ψηλά κινείσαι
Έντρομος την ευθεία μη χάσεις
Μη χάσεις τη σειρά
Μη χάσεις τα πρωτεία
Τα πρωτοτόκια που πια
Με ένα πιάτο φακές δε θα αλλάξεις
Γιατί ξέχασες και τη γεύση τους ακόμα
Πάνω στην ευθεία γιατί,
Χωρίς κύκλους ζεις πιά
Δίχως στροφές, χωρίς τίποτα
Σε μία ευθεία που αρχίζει
Και τελειώνει, ξανά και ξανά.

Maybeshewill- Co-Conspirators

Ν, Μ, Η

Στο άδειο τετράδιο το όνομά σου γράφω
Και Έρωτας αυτό για εμένα είναι.

Διαλέγω τα γράμματα προσεκτικά
Σαν από το μηδέν να σε δημιουργώ
Και να το μπορούσα
Να σε πλάσω έτσι δε θα τολμούσα.

Τις καμπύλες και τις ουρές με σπουδή
Στοιχίζω στις γραμμές επάνω
Και το χαμόγελό σου να εμφανίσω
Πασχίζω

Αυτά τα δύο Ν αργώ να τελειώσω
Την ψυχή μου γαληνεύουν, μπορεί
Και τα πατάω ξανά και ξανά
Δε θέλω μάλλον να στεγνώσουν.

Τους κύκλους όλους κλείνω, όμως
Στο Μ μία γραμμή κενό αφήνω
Και η ψυχή σου αέρα χρειάζεται, το ξέρω

Στα Η όταν φτάνω,
Κάτι μέσα μου τελειώνει
Μαζί με το όνομά σου
Που έρωτας για εμένα είναι
Αφού στο άδειο τετράδιο το γράφω


Χανιά, 18-11-2009
Ξενοδοχείο Κρήτη
Για τη...

W.A.S.P- Sleeping in the Fire

Στρωματοποίηση

Πότε θα στρώσεις επιτέλους
Στρωτή δουλειά να κάνεις
Στα κοινωνικά στρώματα να ανέρθεις
Στρωματικά ανώτερος να είσαι
Να σταματήσεις σε στρώματα ξένα να πλαγιάζεις
Να στρώνεις το κρεβάτι σου ξεκίνα
Χαρακτήρα σα θα στρώσεις
Όλα στρωτά θα γίνουν
Θα στρωματοποιείς τις υποθέσεις σου
Στο κάτω στρώμα οι μικρές
Στο πάνω αυτές με τη σπουδαιότητα την οικονομική
Κάτω από τα στρώματα λεφτά πολλά να κρύβεις
Για να στρώσεις παγίδα στους ανταγωνιστές
Που στο δρόμο αγκάθια θα σου στρώνουν

Και σα θα στρώσεις τσιμέντο στης γης την κάθε σπιθαμή
Καμία χρυσή επίστρωση αξία δε θα δίνει στη ζωή
Το χάος όσο πιέζεις για να στρώσει
Κάποια στιγμή την αποστρωματοποίηση του θα αποφασίσει
Σα ρίζα θα σε στρώσει
Κάτω από μερικά στρώματα γής
Στρωτά και ήσυχα
Όπως έστρωσες, έτσι θα κοιμηθείς

09/10/2009 @ Work....

God Is An Astronaut- Forever Lost

Έβδομη Ημέρα

Θεός νόμιζα πως ήμουν
Κι όμως,
Την Έβδομη μέρα της Δημιουργίας
Λησμόνησα,
Κουράστηκα.
Οι οπαδοί μου, ειδωλολάτρες έγιναν
Στο ταμείο αθεϊας βγήκα ξαφνικά,
Να παρακαλάω...

24-09-2009, επηρεασμένος απο την ανάγνωση του Φ. Πεσσόα!

Υλοποίηση

Μορφοποιείται η ιδέα,
Αργά με βήμα σταθερό
Φαινομενικά χωρίς σκοπό μα,
Λαμβάνοντας το απλό ερέθισμα
Πλάθοντάς τη μέσα και πίσω
Στο Μυαλό
Στο μέρος εκείνο όπου οι σκέψεις
Δημιουργούν Επαναστάσεις

Η μορφοποίηση αυτή, σάρκα και οστά αποκτά
Από το σπέρμα εκείνο που,
Δίχως ωάριο να γεννήσει προσπαθεί
Μωρά πού γάλα δε θα πίνουν
Μόνο αίμα και χαμόγελο
Από της μάνας τους το στήθος
Τον κόσμο αυτόν να αλλάξουν
Το αύριο για να σηκώσουν στις πλάτες τους

07-09-2009 Στο τρένο για Αθήνα

Black Light Burns - I am where it takes me

Σκέψιμο

Ανάσα……
Όσο περισσότερο αέρα στα πνευμόνια
Και μέσα, βαθιά, στο κρύο
Στο γαλάζιο που γίνεται βαθύ μπλε και μαύρο στο τέλος
Η’ με το μαργαριτάρι που λάμπει ανάμεσα στα δόντια
Στην επιφάνεια θα βγω
Η’ μελανιασμένο θα με ξεράσει η άνωση και θα με δέρνει το κύμα.


28-08-2009
Για ένα φίλο που δεν του αρέσουν τα εκτενή «ποιήματα»

J.Frusciante-Unreachable