Εδώ και καιρό, μια μικρή θλίψη σκεπάζει τη Βαβέλ,
Με τους πανώριους κήπους της
Τους χρυσοποίκιλτους δρόμους
Τις πύλες από ελεφαντόδοντο, τα πανύψηλα μνημεία
Πλέον, ο πύργος της έπεσε σε λάθος παρτίδα
Του ζητάνε οι άρχοντες να κάνει κινήσεις από πιόνι
Μελετάνε λάθος τις παρτίδες
Και οι γλώσσες τους γίνονται σφάλματα
Από βιβλίο σε βιβλίο,
Από απόδοση σε απόδοση
Χάνεται η ουσία και το παιχνίδι γίνεται προβλέψιμο.
Ούτε η βασίλισσα μπορεί να κάνει κάτι,
βλέπει τους ίππους να απομακρύνονται
Τους ίππους που κάποτε ήταν η παρηγοριά και δύναμή της
Ο Βασιλιάς από καιρό είναι ανάπηρος
Κινείται μόνο στα κοντινά τετράγωνα
Και οι φήμες λένε ότι ξέχασε ακόμα
-αυτό ούτε να το ψιθυρίσω δε μπορώ-
να κινείται και διαγώνια.
Και η Βαβέλ στέκεται πανώρια
Τον πύργο της καμαρώνει
Γνωρίζοντας ότι έχει τη δύναμη και τη γοητεία
1000 πολιτισμών και 100 δράκων μέσα του
Ικανός να απωθήσει τον Ανίββα
Ίσως και τον Θεό ακόμα
Και όμως ο Πύργος θλίβεται
και η πέτρα του από μέσα θριμματίζεται
κάθε φορά που ακούει γλώσσες από το πουθενά
Να του φωνάζουν: Πήγαινε διαγώνια για να σωθείς.
Φερρες
07.30 πρωινή, γραφείο MSF.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου