H μικρή θλίψη του Πύργου της Βαβέλ

Εδώ και καιρό, μια μικρή θλίψη σκεπάζει τη Βαβέλ,
Με τους πανώριους κήπους της
Τους χρυσοποίκιλτους δρόμους
Τις πύλες από ελεφαντόδοντο, τα πανύψηλα μνημεία

Πλέον, ο πύργος της έπεσε σε λάθος παρτίδα
Του ζητάνε οι άρχοντες να κάνει κινήσεις από πιόνι
Μελετάνε λάθος τις παρτίδες
Και οι γλώσσες τους γίνονται σφάλματα
Από βιβλίο σε βιβλίο,
Από απόδοση σε απόδοση
Χάνεται η ουσία και το παιχνίδι γίνεται προβλέψιμο.

Ούτε η βασίλισσα μπορεί να κάνει κάτι,
βλέπει τους ίππους να απομακρύνονται
Τους ίππους που κάποτε ήταν η παρηγοριά και δύναμή της
Ο Βασιλιάς από καιρό είναι ανάπηρος
Κινείται μόνο στα κοντινά τετράγωνα
Και οι φήμες λένε ότι ξέχασε ακόμα
-αυτό ούτε να το ψιθυρίσω δε μπορώ-
να κινείται και διαγώνια.

Και η Βαβέλ στέκεται πανώρια
Τον πύργο της καμαρώνει
Γνωρίζοντας ότι έχει τη δύναμη και τη γοητεία
1000 πολιτισμών και 100 δράκων μέσα του
Ικανός να απωθήσει τον Ανίββα
Ίσως και τον Θεό ακόμα
Και όμως ο Πύργος θλίβεται
και η πέτρα του από μέσα θριμματίζεται
κάθε φορά που ακούει γλώσσες από το πουθενά
Να του φωνάζουν: Πήγαινε διαγώνια για να σωθείς.

Φερρες
07.30 πρωινή, γραφείο MSF.

Not

Not with the wild
Not with the lost
Not with the weird
Not with the Darkness
I embrace clarity and light
I wake with the mild
Doing mushy things
Expecting all from the seed
But nothing from the tree
Cause the tree is to high
And I always was afraid of heights
So, I clarify the air that I breath
Tell the world I a bright as a flicker
Extracting my soul
Putting it under the sun to dry
Away from the smoke of the green
But near to its short house
Diving deep with the descendant
Who screams to be evacuated
As soon as the dawn is cracking
Waving and throwing glances
To a sinister chain of events
Of pure luck that brought
All of au to the edge of time
Within few steps from the edge
Across few meters of creation
But far away from redemption
Not because we are sinister
Not even because we look like angels
Not quite the things that nice people want
Not exactly explanations piece
But because it’s time
For a miracle
To change itself
To light, to air to brain and body
Until we withdrawn
Into Insanity

30-03-2012 Feres
Posted in Xanthi, In S.X house