Καμια φορα οι εικονες προκαλουν χιλιες λεξεις. Καμια φορα οι λεξεις "φτιαχνουν" εικονες. Καποιες εικονες μπλεκονται τοσο πολυ με τις λεξεις, που δε μπορει κανεις να καταλαβει τι αρχιζει απο που...Και αυτο δεν ειναι καν τεχνη. Ειναι τεχνη στο παρα 5. Χ+Α.
Ανάσα…… Όσο περισσότερο αέρα στα πνευμόνια Και μέσα, βαθιά, στο κρύο Στο γαλάζιο που γίνεται βαθύ μπλε και μαύρο στο τέλος Η’ με το μαργαριτάρι που λάμπει ανάμεσα στα δόντια Στην επιφάνεια θα βγω Η’ μελανιασμένο θα με ξεράσει η άνωση και θα με δέρνει το κύμα.
28-08-2009 Για ένα φίλο που δεν του αρέσουν τα εκτενή «ποιήματα»
-Καλή σου μέρα, καλώς ήρθες Καλώς όρισες στον κόσμο μας Αν θέλεις σε αυτό το «μας» να χωρέσεις Μάθε πως μια σύμβαση πρέπει να υπογράψεις.
-Καλώς σας βρήκα και μέρα σας καλή Σε αυτό το «μας» δεν ξέρω αν θέλω να χωρέσω Μα ανάμεσά σας γεννήθηκα Χρειάζεται θα έλεγα αέρα να αναπνεύσω Τους όρους σας ακούω.
-Έχει καλώς που δέχεσαι Τη σύμβαση να ακούσεις Δεν είναι δύσκολη πολύ Ούτε πολύ μεγάλη Μα όλοι όσοι την υπέγραψαν Ευτυχισμένοι τη ζωή τους την ξοδεύουν.
-Γεμάτος προσμονή μα και με σκεπτικό που τρέχει Άλλο τα χείλη σας σφαλιστά μην έχετε Τους όρους σας ακούω.
-Να λοιπόν πως πρέπει Τα γενόμενα να ορίζεις Και πως τον κόσμο να περιγράφεις Να πως υπόσταση εσύ θα αποκτήσεις Να και πως ταυτότητα τα παιδιά σου Με 24 σύμβολα, έτσι τη ζωή σου θα τη γράφεις.
-Να με συμπαθάτε άρχοντες και σοφοί αυτού του τόπου Μα προχτές που κάθισα τα Ευαγγέλια να διαβάσω 20 μου φάνηκαν και έτσι πήρα να τ’ αραδιάσω. Και στα προχτές που για τον έρωτα ήθελα να γράψω Δε μου φτάνανε και πήρα άλλα 4 28 τα έκανα για να χωρέσει η ψυχή μου.
- Σε Σφάλμα μεγάλο και σε ολίσθημα τρανό έπεσες Τα 24 σύμβολα ποτέ δεν είναι πολλά Και σίγουρα λίγα κανείς ποτέ δεν τα ‘βρε Μάλλον κάπου παραπάτησες, Βγήκες απ’ την ορθή την σκέψη.
- Μα προύχοντες και δάσκαλοι Τα χρώματα, τα σχέδια που έχω στο μυαλό μου Εγώ δε γίνεται με 24 ποτέ να τα ορίσω Μπογιές, νερό και χρώματα χρειάζομαι Για να τα ξεμπερδέψω Και όλες αυτές οι μολυβιές και οι ωραίες λέξεις να, Στο λαιμό μου κάθονται και κόμπους κάνουνε Τις πιο γλυκές, τις πιο ωραίες σκέψεις.
-Αυτά που λες λόγια σώφρον άνθρωπο δεν φτιάνουν Να σε νουθετήσουμε είναι ανάγκη μεγάλη Πάνω στο μαυροπίνακα με άσπρη κιμωλία Τα 24 σύμβολα να γράφεις, σα να μεταλαμβάνεις Τη Θεία Κοινωνία.
-Μα και το Θεό τον ίδιο το Θεό ακόμα, Σε σύμβολα να τον στριμώξετε έχετε βαλθεί Εγώ ελεύθερο τον έχω στο μυαλό Έτσι μου το είχε πει, Πριν ακόμα γεννηθώ.
-Βλάσφημε που και το Θεό να αλλάξεις ψάχνεις Πιο τέλειο από εμάς, Ποτέ δεν θα τον περιγράψεις Ιερόσυλε, τη σύμβαση σου παίρνουμε μακριά Στο «μας» δεν σου πρέπει να υπάρχεις.
-Ας είναι όπως τα ορίσετε Δε μου χρειάζεται αυτό, Στο λόγο και στο χρώμα θα σκαλώσω Απαντήσεις για όλα εγώ θα βρω Χαμόγελα πλατιά για να σκορπώ στον κόσμο. Και όταν με μέτοχους της σύμβασης μιλώ Τα χέρια μου θα ακουμπώ Επάνω στα δικά τους χέρια Το ίσο στα τραγούδια θα κρατώ Σκόρπια σύμβολα στις λέξεις θα αφαιρώ Μα θα προσθέτω επίσης Μήπως δούνε πίσω από τις λέξεις Το Σκοπό.
23-8-2009 Στο τρένο για Αθήνα, που ποτέ δεν έφτασε στον προορισμό του. H φωτό του Χ. από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
