3.9.12

3



Όταν οι τρείς
σκαρώνουν της ζωής
το φαγητό
Σαν τις μοίρες μέσα στο
Δωμάτιο το  στενό
Με το ηλεκτρικό το φως
Λίγο πιο δεξιά από τον ήλιο
Η μία με τη ζωή μέσα στη γάστρα
Η άλλη στου μησεμού  την κόψη
Και η τρίτη η χαροκαμένη
Τον κόσμο σε ξύδι και αλάτι βυθίζει
Να τον παστώσει άραγε
Να πάψει να γυρίζει
Να πάψει να σαπίζει
Κραδαίνοντας μαχαίρια
Και λάδι καυτό ετοιμάζοντας
Κουβέντα στην κουβέντα
Συχνά αναστενάζωντας οι τρεις
Χωρίς ανάσα και
Θαρρείς
Πως τα φύλλα έριξε η χαρτορίχτρα
Η ζωή όμως φύσηξε
Και τα σκόρπισε
Βράσανε στο ζουμί του καθημερινού
Στην φλόγα του εφήμερου
Που οι τρεις
Με σπουδή ετοιμάζουνε
Τη μοίρα αυτού του κόσμου
Μέχρι το μεσημέρι
Για σήμερα, όχι για αργότερα
Γιατί ποτέ δεν ξέρεις...


Βόλος 01.09.2012

16.40 στο τραπέζι του σπιτιού της Ε.
Στον Μ.Σ